نمی‌دونم درباره‌ی تاریخ انگلستان توی ایران چقدر کار شده.
اخیراً کتابی در نشر نگاه چاپ شده به نام «تاریخ انگلستان» نوشته‌ی هارولد شولتز و ترجمه‌ی عباسقلی غفاری‌فرد. در وصف این کتاب همین بس که مترجم در مقدمه‌اش پای ترجمه نایستاده و گفته که شاید «بی‌بضاعتی و ناآگاهی مترجم» باعث شده که عبارات نویسنده «قدری ثقیل به‌نظر» برسد و، درعین‌حال، مترجم «رعایت امانت را بر زیبایی کلام و روانی عبارات ترجیح می‌دهد.» خودتون حدس بزنید که چه مصیبتی باشه خوندن چنین کتابی.
آن کتاب به‌کنار. رفتم کتاب‌خانه‌ی مرکزی شهرداری اصفهان، با آن ساختمان عجق‌وجق که هربار از پله‌هاش بالا می‌رم فحشی نثار روح معمارش می‌کنم. سه کتاب، هر سه با نام «تاریخ انگلستان»، پیدا کردم (چقدر ذوق و سلیقه در اسم‌گذاری کتاب‌ها خرج می‌شه!)
نویسنده‌ی هر سه شخصی است به نام آندره موروا (یا مورا)، اما سه مترجم مختلف دارد. یکی با ترجمه‌ی دکتر غلامعلی قاسمی در سال 1366 در نشر کتاب امروز چاپ شده، یکی با ترجمه‌ی عنایت‌الله شکیبائی‌پور در سال 1366 در انتشارات جمهوری چاپ شده (چاپ دوم)، و یکی هم با ترجمه‌ی م. مسعودی در انتشارات بنگاه مطبوعاتی گوتنبرگ چاپ شده (سال چاپ این آخری معلوم نیست، ولی احتمالاً قدیمی‌تر از دوتای دیگه است.)
دو تا از این ترجمه‌ها کاملاً یکسان هستند: ترجمه‌ی دکتر غلامعلی قاسمی و ترجمه‌ی عنایت‌الله شکیبائی‌پور. حتی صفحه‌بندی این دو کتاب هم یکی است (الان درست نمی‌تونم بفهمم که سیستم تقلب چه‌طوری بوده. یعنی یکی از مترجمان دزدی کرده؟ یکی از ناشران دزدی کرده؟ چه‌طور حتی صفحه‌بندی هر دو کتاب یکسان است و فقط نام نویسنده و آرم تغییر کرده؟) به‌هرحال، این کتاب هم انقدر قدیمی است که حتی جنگ جهانی دوم را پوشش نداده.
هیچی دیگه. همین. اگر کتابی درباره‌ی تاریخ انگلستان می‌شناسید، معرفی کنید.
